بقيت باخاف
لفمره اصحى
من منامى
الاقى نفسى
ادام مرايا
واشوف مراره
دنيتى فى نظرتى
واشوف قساوه
رحلتى فى غربتى
وانا بين
قرايبى وانا بين جيرانى وعشرتى
ودموعى
شاهده عاللى جوايا يئن
لما انجرح
وملقاش مداوي يطببه
لما بكى
وملقاش حبايب تسعده
حتاللى منه
بعدوا عنه
وسبوه يعانى ف دنيته
Comments
Post a Comment